Luke 3:22 [Textus Receptus (Elzevir) (1624)]201
Καὶ καταβῆναι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον σωματικῷ εἴδει ὡσεὶ περιστερὰν, ἐπ’ αὐτόν· καὶ φωνὴν ἐξ οὐρανοῦ γενέσθαι, λέγουσαν· Σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοὶ ἠυδόκησα.
MSS: E (f165v), G (f126v-127r), 1701 (f13v)
Luke 3:22 [Codex Sinaiticus (א or 01) (4th century)]q77f7vc1
Και καταβηναι το πνα το αγιον σωματικω ειδι ως περιστεραν επ αυτον και φωνην εξ ουρανου γενεσθαι συ ει ο υς μου ο αγαπητος εν σοι ευδοκησα :
Luke 3:22 [Codex Alexandrinus (A02) (5th century)]22vc1
Και καταβηναι το πνα το αγιον σωματικω ειδι ωσει περιστεραν επ αυτον· και φωνην εξ ουνου γενεσθαι λεγουσαν συ ει ο ϋϊος μου· ο αγαπητος εν σοι ηϋδοκησα.
Luke 3:22 [Codex Vaticanus Gr. 1209 (B03) (4th century)]40ac3
Και καταβηναι το πνευμα το αγιον σωματικω ειδει ως περιστεραν επ αυτον και φωνην εξ ουρανου γενεσθαι συ ει ο υιος μ{ου} ο αγαπητος εν σοι ευδοκησα
Luke 3:22 [Codex Bezae Cantabrigiensis (D05) (5th century)]195v/371
και καταβηναι το πνευμα το αγιον σωματικω ειδει ως περιστεραν εις αυτον και φωνην εκ του ουρανου γενεσθαι ϋιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε :
Critical Apparatus :
(1) σωματικω : א, A, B, E, G, L, M, S, W, X, 1, 652, 1582, 1701, ℓ339
(2) σωματικως : K
(3) ειδει : B, D, E, G, K, L, M, S, X, 652, 1582, 1701,
(4) ειδι : א, A, W
(5) ειδη : 1
(6) ηδη : ℓ339
(7) ωσει : A, E, G, K, M, S, X, 1, 652, 1582, 1701, ℓ339
(8) ως : א, B, D, L, W
(9) εξ : א, A, B, E, G, K, L, M, S, W, X, 1, 652, 1582, 1701, ℓ339
(10) εκ του : D
(11) λεγουσαν : A, E, G, K, M, S, X, 1, 652, 1582, 1701, ℓ339
(12) OMIT λεγουσαν : א, B, D, L, W
(13) συ ει ο υιος μου : א, A, B, E, G, K, L, M, S, W, X, 1, 652, 1582, 1701
(14) υιος μου ει συ : D
(15) ουτος εστιν ο υιος μου : ℓ339
(16) ο αγαπητος εν σοι ηυδοκησα : A, E, G, L, W, 1701, Scholz
(17) ο αγαπητος εν σοι ευδοκησα : א, B, K, M, S, 1, 652, 1582
(18) ο αγαπητος εν ω ηυδοκησα : X
(19) ο αγαπητος εν ω ευδοκισα : ℓ339
(20) εγω σημερον γεγεννηκα σε : D
A Textual Commentary On Luke 3:22
(a) Instead of ‘Thou art my beloved Son ; in thee I am well pleased’ in Luke iii. 22, Thou art my Son ; I have this day begotten thee’ is read by D, the Old Latin, Clement of Alexandria, Methodius, Lactantius, Juvencus, Hilary, Faustus the Manichaean (quoted by Augustine, Contra Faust. lib. xxiii.), and once by Augustine without remark (Enchir. ad Laurent. c. xlix.), who else where (De Consensu Evang. lib. ii. c. 14) says that it was found in some MSS., but was said not to be in the older Greek copies. Justin also in his accounts of the Baptism twice gives these as the words spoken by the voice (Dial. cc. 88, 103) : the second of these references does not prove that he took them from a Gospel, but strongly implies it : – Και γαρ ουτος ο διάβολος αμα τω αναβηναι αυτον απο του ποταμου του Ιορδάνου της φωνης αυτω λεχθείσης Υιός μου εἶ σύ · εγω σήμερον γεγέννηκά σε ‘ εν τοις απομνημονεύμασι των Αποστόλων γέγραπται προσελθων αυτω και πειράζων μέχρι του ειπειν αυτω ‘Προσκυνησον μοι’ – ‘For this devil, at the same time that he [i.e. Jesus] went up from the river Jordan, after the voice was uttered to him “Thou art my Son ; I have this day begotten thee” is recorded in the memoirs of the Apostles to have come to him and tempted him so far as to say to him “Worship me.”’
(E. B. Nicholson, The Gospel According to the Hebrews, p. 40)